Οχι... µικροτσίπ, µόνο εµπιστοσύνη στο παιδί σας

Οχι... µικροτσίπ, µόνο εµπιστοσύνη στο παιδί σας

23/02/2011 - 08:18


Οι ειδικοί συνιστούν συνεχή διάλογο



Υπόσχεται πως θα είναι το «άγρυπνο µάτι» των εργαζόµενων γονέων. Ενα τσιπ που κατασκεύασαν επιστήµονες στο Πανεπιστήµιο Τσουκούµπα τηςΟσάκα θα δίνει τη δυνατότητα στους µεγάλους να ελέγχουν τα µικρά τους.

Ετσι, το πείραµα«Big Mother», το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ιαπωνία, επιτρέπει στους «full time» εργαζόµενους γονείς νακαταγράφουν κάθε κίνηση του παιδιού τους. Μέσω της συσκευής-τσιπ πουθα βάζουν στα παιδιά,τους δίνεται η δυνατότητα να µάθουν όχι µόνο την ακριβή περιοχή στην οποία βρίσκονται αλλά µέσω µιας κάµερας µπορούν να δουν κιόλα όσα αντικρύζουν. Το τσιπ θα µετράει και τους σφυγµούς των παιδιών κι έτσιθα αντιλαµβάνονται οι γονείςαν διατρέχουν κίνδυνο ήόχι. Κι όλα αυτά, αρκεί να πάρουν κωδικό και να επισκέπτονται ανά πάσα στιγµή µια ιστοσελίδα, στην οποίαθα στέλνει τα µηνύµατα και τιςεικόνες το τσιπ. Μάλιστα, στα άµεσα σχέδια των ερευνητών είναι η ενσωµάτωση στη µικροσυσκευή κι ενός µικροφώνου,προκειµένου οι γονείς να ακούνε τιςπαιδικές ή εφηβικές συνοµιλίες.

«Θέλω να πηγαίνω µόνοςµου στο σχολείο», «Σήµερα, θα βγω µε τις φίλες µου βόλτα, χωρίς να µε πας εσύ», «Θα πάω στο πάρτι, αλλά σε παρακαλώ µη µου τηλεφωνείς συνέχεια», «Την ώρα που θα είσαι στη δουλειά, θα πάω να παίξω στην πλατεία» είναι µερικές µόνο απότις παιδικές ατάκες που ακούνε καθηµερινάοι γονείς. Οι περισσότεροι, όµως, φοβούµενοι τους κινδύνους που ελλοχεύουν, δεν γνωρίζουν πώς να αντιδράσουν στις τάσειςανεξαρτητοποίησης και αυτονοµίας των παιδιών τους. Κι όµως, όπωςεξηγούν οι ειδικοί, οι γονείς δενθα πρέπει να καταφεύγουν σε ακραίες λύσεις, όπως το ιαπωνικό τσιπ. Αντίθετα, η εµπιστοσύνη φαίνεται να είναι τελικά το «κλειδί» για µία ισορροπηµένη σχέση ανάµεσα σεµικρούς και µεγάλους.

Η Μαρία είναι µαθήτρια της τελευταίας τάξης του δηµοτικού. Η µητέρα της, Νατάσα, είναι «άγρυπνος φύλακας». «Την πηγαίνω το πρωί στο σχολείο και το µεσηµέρι περιµένω να γυρίσουµε µαζί στο σπίτι. Κι όλα αυτά γιατί φοβάµαι.Οι κίνδυνοι, πια, είναιπολλοί και µεγάλοι. Τόσα έχουµε ακούσει...», λέει στα «ΝΕΑ» η µητέρα.

Μπαίνούν καποία ορία. Παρόλο που η µικρή έχει κινητό τηλέφωνο, η µητέρα τηςδεν την καλεί κάθε τρεις και λίγο. «Της έχω εµπιστοσύνη, ωστόσο θεωρώ αδιανόητο ένα παιδί στην ηλικία των 10 και 11 ετών να κυκλοφορεί µόνο του. Φυσικά, υπάρχουν φορές που θα πάει στη φίλη της να παίξει, αλλά και πάλι εγώ θα είµαι αυτή που θα την πάω και θα συνεννοηθούµε για την ώρα που θα την πάρω.

∆εν είναι θέµα περιορισµού, αντίθετα µπορεί να κάνει αυτό που της αρέσει, ωστόσο κι εµείς ωςγονείς έχουµε την ευθύνη να βάζουµε κάποια όρια για να την προστατέψουµε». Προσθέτει δε πως δεν χρειάζονται ασφυκτικοί έλεγχοι και ακραίες λύσεις, «αρκεί µόνο νασυζητήσει ο γονιός µε το παιδί. Αυτό κάνω µε την κόρη µου. Της µιλάω ανοιχτά για κάθε κίνδυνο που παραµονεύει, οπότε κι εκείνη δείχνει µεγαλύτερη προσοχή».

Οι ανησυχίες και η αγωνία των γονέων σχετικά µε το πώςθα πρέπει να «ελέγχουν» τα παιδιά τους είναι από τα βασικά θέµατα που θίγονται στις οµάδες σχολών γονέων.


Το πείραµα «Big Mother» θα µπορεί να καταγράφει κάθε κίνηση του παιδιού

Αποδοχή
«τα παιδιά έχουν ανάγκη από «έλεγχο», ο οποίος θα εκφράζεται µέσα από την αποδοχή και την ενθάρρυνση», τονίζει η βασιλική παππά.


Η υπερπροστασία κάνει κακό

αυτό που συµβουλεύουν οι ειδικοί τους γονείς, είναι, µέσω του διαλόγου και των συζητήσεων, να ξέρουν πού είναι τοπαιδί, τι δραστηριότητες έχει, µε ποιους φίλους κάνει παρέα και να θέτουν ορισµένους κανόνες. «Η υπερπροστασία καθιστά τα παιδιά εξαρτώµενα, εσωστρεφή, χωρίς αυτοσεβασµό, χωρίς τη δυνατότητα να λαµβάνουν µόνα τους αποφάσεις», λέει η σύµβουλος ψυχικής υγείας ∆ήµητρα Θεοφίλη.

άλλωστε, τα παιδιά στην πίεσητων δικών τους «συνήθως αντιδρούν και συχνά κάνουν πράγµατα “κρυφά”, για να ξεφύγουν από τον ασφυκτικό έλεγχο», προσθέτει η βασιλική παππά, συµβουλευτική ψυχολόγος, πρόεδρος κι επιστηµονικά υπεύθυνη του πανελληνίου Συνδέσµου Σχολών Γονέων.


Και στην Ελλάδα κυκλοφορούν συσκευές εντοπισµού

η αγωνία και το άγχος των γονέων τους οδηγεί συχνά στην... τεχνολογία (για παράδειγµα, αγοράζουν κινητά τηλέφωνα για τα παιδιά τους για να τα βρίσκουν όποτε επιθυµούν). Τα τελευταία χρόνια µάλιστα, στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν διάφορες συσκευές εντοπισµού παιδιών.

Το ενδιαφέρον των γονέων, σύµφωνα µε τους υπευθύνους των εταιρειών που έχουν εισαγάγει τα συγκεκριµένα προϊόντα, είναι αυξηµένο.

«∆εχόµαστε καθηµερινάτηλεφωνήµατα από γονείς που ενδιαφέρονται για το προϊόνεντοπισµού. Ο κυριότερος λόγος είναι ο φόβος και η ανησυχία που έχουν όταν τα παιδιά δεν είναι µαζί τους. Κυρίως, βέβαια, γονείς εφήβων είναι αυτοί που µας καλούν», τονίζει χαρακτηριστικά ο Ευάγγελος Κρέτσιµος, υπεύθυνος εταιρείας συστηµάτων εντοπισµού. η ΣΎΣΚΕΎΗ που πουλάει η εται ρεία του κ.Κρέτσιµου τοντελευταίο χρόνο δενείναι τίποτε άλλο από ένα µικρό κουτάκι, τοοποίο µπορούν να βάλουν οι γονείς µέσα στην τσάντα του παιδιού ή την τσέπη του µπουφάν.

«Η συσκευή έχει µία υποδοχή για κάρτα κινητής τηλεφωνίας (SMS)

αλλά και κεραία αποστολής και λήψης θέσης από δορυφόρο. Οι γονείς µε έναν κωδικό θα µπορούν να µπαίνουν σε µία ιστοσελίδα και να βλέπουν ανά πάσα στιγµή πού βρίσκεται το παιδί».

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ. Οσο για το κόστος, φτάνει τα 360 ευρώ. Στο ερώτηµα εάν είναι σωστό να τοποθετούνται σε ανθρώπους συσκευές εντοπισµού, ο υπεύθυνος απαντά πως «οι γονείς πριν τηλεφωνήσουν ή αγοράσουν τη συσκευή το έχουν σκεφτεί καλά και έχουν καταλήξειστη συγκεκριµένη αποτελεσµατική λύση».
«Εχουµε κάνει και τους δυο γιους µας υπεύθυνους»

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ είναι υπερφορτωµένο: σχολείο, αγγλικά, γερµανικά, ποδόσφαιρο στην εφηβική οµάδα του Ολυµπιακού, µαθήµατα ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτό σηµαίνει πως ο αριστούχος µαθητής της Γ’ Γυµνασίου Παναγιώτης Αντύπας µένει αρκετές ώρες εκτός σπιτιού.

Κάτι που, όπως φαίνεται, δεν ανησυχεί τους γονείς του. «Εχουµε δώσει στα παιδιάσωστές βάσεις κι έχουµε αναπτύξει ως οικογένεια δεσµούς εµπιστοσύνης. Θέλουµε και έχουµε πετύχει να κάνουµε και τους δύο γιους µας υπεύθυνους.Οταν θα τους τηλεφωνήσουµε για να δούµε πούείναι, ξέρουµε ότι θα βρίσκονται εκεί που θα µας πουν.Την εµπιστοσύνη που τους δείχνουµε, την εισπράττουµε»,λέει ο πατέρας του µαθητή, κ. Παναγιώτης. Παράλληλα όµως, προσθέτει, ως δικλίδα ασφαλείας.για να είναι και οι ίδιοι σίγουροι, λειτουργεί και η γνωριµία που έχουν µε τις παρέες και τους φίλουςτων παιδιών τους, «αλλά και µε τις οικογένειές τους. Αλλωστε, µία φορά τον µήνα µιλάµε έστω καιτηλεφωνικά µε τους γονείς των φίλων του, οπότε έχουµε µία γενικότερη εικόνα για το τι γίνεται όταν ο Παναγιώτης είναι εκτός σπιτιού».


ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΥΗ ΣΑΛΤΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: ΤΑ ΝΕΑ, Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011